διδασκαλια ολοκληρου λογοτεχνικου εργου
σχολικο ετοσ 2015-2016 γυμνασιο μελεσων γ' ταξη γυμνασιου
Κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2015-2016 και για να ενισχύσουμε τη φιλαναγνωσία διαβάσαμε με τους μαθητές της Γ' τάξης Γυμνασίου το βιβλίο του Ερίκ Εμανουέλ Σμιτ "Αγαπητέ Θεέ" με πρωταγωνιστή τον μικρό Όσκαρ που αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Οι μαθητές έγραψαν
"Με συγκίνησε ότι ο Όσκαρ είχε ένα πρόβλημα καρκίνου και πήγε στο νοσοκομείο. Εκεί γνώρισε την κυρία Ροζ και έκανε μία εγχείρηση που δεν πέτυχε. Νόμιζε ότι οι γονείς του δεν τον αγαπούσαν γιατί θα πέθαινε. Έζησε 12 μέρες σαν να ζούσε μία ολόκληρη ζωή". (Αχμέτ Μ. Γ2) "Σε αυτό το βιβλίο μου άρεσε το ύφος του συγγραφέα, γιατί έχει πολύ χιούμορ παρόλο που το βασικό θέμα του ήταν θλιβερό και λυπητερό. Το βιβλίο είχε όμορφες και αστείες στιγμές αν και το τέλος του ήταν δυσάρεστο". (Ναπολέων Ν. Γ2) "Προσωπικά το βιβλίο μου άρεσε πολύ, διότι σου περνάει μηνύματα, όπως το ότι αξίζει να ζεις κάθε λεπτό της ζωής σου ωραία χωρίς να χαλιέσαι για τίποτα και γενικά να ζεις την κάθε σου μέρα σαν να είναι η τελευταία. Το τέλος μου δημιούργησε τεράστια θλίψη, ήταν πολύ συγκινητικό, γιατί ο μικρός Όσκαρ πέθανε σε τόσο μικρή ηλικία, ωστόσο είχει ζήσει τη ζωή του ωραία κι "έφυγε" ευτυχισμένος". (Αγγελική Φρ. Γ2) "Λοιπόν αυτό το βιβλίο είναι τέλειο! Στενοχωρήθηκα πάρα πολύ για τον Όσκαρ αλλά ο συγγραφέας θέλει να μας δείξει ότι δεν ξέρει κανείς πότε θα πεθάνει άρα πρέπει να ζει τη ζωή του όπως θέλει." (Νικόλας Ρ. Γ2) "Το συναίσθημα που μου δημιούργησε αυτό το βιβλίο είναι λυπητερό γιατί χάθηκε μία ψυχή ενός μικρού παιδιού από μία αρρώστια. Αυτό όμως που κρατώ είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει κάθε λεπτό, κάθε μέρα να ζούμε σαν να είναι η τελευταία· ακόμα και τα άσχημα πράγματα πρέπει να τα θεωρούμε καλά γιατί και αυτά βοηθούν στη συνέχιση της ζωής μας και έτσι κάθε αναποδιά γίνεται μάθημα, αφού ζούμε μόνο μία φορά." (Μάνος Σ. Γ2) |
"Το βιβλίο μου προκάλεσε πολλά συναισθήματα θετικά και αρνητικά. Τα θετικά οφείλονται στο ότι ο Όσκαρ τις μέρες που του απέμειναν τις πέρασε σαν να περνούσαν χρόνια και τα αρνητικά οφείλονται στη σκέψη ότι υπάρχουν στ' αλήθεια πολλά παιδιά σαν τον Όσκαρ που παθαίνουν καρκίνο και πεθαίνουν τόσο γρήγορα." (Γιάννης Τζ. Γ2)
"Το μήνυμα που κρατώ από το βιβλίο είναι να κάνει κανείς αυτό που αγαπά και να κρατά από κάθε μέρα που περνάει στη ζωή του τα καλύτερα· να ζει με την οικογένειά του, όσο το δυνατό πιο ευχάριστα, σαν να μην υπάρχει αὐριο. Το βιβλίο ήταν τέλειο!" (Τζεσίλα Μπ. Γ2) "Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό το βιβλίο. Μπορεί να μην έκλαψα εξωτερικά αλλά έκλαψα πολύ από μέσα μου κι ένιωσα λύπη για όλα αυτά που είχε περάσει ο Όσκαρ. Το μήνυμα που έχει το βιβλίο είναι ότι η πίστη στο Θεό μας δίνει αυτοπεποίθηση για να αντιμετωπίσουμε ό,τι μας συμβαίνει στη ζωή αφού σήμερα είμαστε καλά αλλά αύριο δεν ξέρουμε τι θα συμβεί." (Σοφία Σ. Γ2) "Το γεγονός ότι ένα παιδί μόλις 10 χρονών είχε καρκίνο και φρόντισε χωρίς να το καταλάβει να ζήσει τις τελευταίες δώδεκα μέρες της ζωής του σαν να μην υπήρχε αύριο, είναι το πιο ενθαρρυντικό μήνυμα για όλα τα συνομήλικά παιδιά. Κι όπως είπε κι ένας από μας όταν τελειώσαμε την ανάγνωση του βιβλίου "Φρόντισε την επόμενη φορά που θα κλαις να γελάς κιόλας"." (Χριστίνα Τρ. Γ2) "Το βιβλίο είναι πολύ ωραίο και συγκινητικό αφού μας θυμίζει σε κάθε σελίδα του ότι η ζωή ενός ανθρώπου είναι πολύ σημαντική και παρ' όλες τις δυσκολίες που περνάει ο καθένας μας δεν πρέπει να εγκαταλείπει αλλά να συνεχίζει να ζει την κάθε στιγμή όσο καλύτερα μπορεί." (Νατάσα Τ. Γ2) "Από το βιβλίο μου άρεσε ότι τοπαιδί που είχε καρκίνο προσπάθησε να κάνει τη ζωή του πιο καλή με τη βοήθεια της θείας Ροζ και με τη γνωριμία που είχει κάνει με το κορίτσι στο νοσοκομείο. Το μήνυμα που μας δίνει το βιβλίο είναι ότι αν έχουμε προβλήματα υγείας μπορούμε να παλέψουμε με διάφορους τρόπους." (Μανώλης Ν. Γ2) |
"Το βιβλίο είναι αξιολάτρευτο γιατί κρύβει ένα βαθύ νόημα. Με ευαισθητοποίησε πολύ για το μήνυμα επιμονής, υπομονής, αγάπης και πείσματος. Το παιδάκι νοσεί από καρκίνο και ζει την κάθε μέρα σαν να είναι μοναδική." (Αγγελική Σφ. Γ2)
"Αυτό το βιβλίο είναι πολύ ωραίο και μας δίνει το μήνυμα ότι πρέπει να ζήσουμε την κάθε μας μέρα σαν να είναι η τελευταία, να μη δειλιάζουμε σε τίποτα. Αν και ένιωσα θλίψη, όμως μπήκα και σε σκέψεις." (Ειρήνη Μ. Γ2)
"Το μήνυμα που μου έδωσε το βιβλίο είναι ότι ό,τι κι αν σου τύχει στη ζωή πρέπει να την περνάς ευτυχισμένα και με αγαπημένα πρόσωπα. Να μην τα παρατάς." (Έφη Τ. Γ2)
"Αυτό που μου άρεσε ήταν ο τρόπος που ο Όσκαρ αντιμετώπιζε τις δυσκολίες που είχε η αρρώστια του. Μας έκανε με αυτόν τον τρόπο να τον αγαπήσουμε και να μπούμε στη θέση του. Τέλος αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν η αγαθή του ψυχή γεμάτη δύναμη και αγάπη." (Δήμητρα-Μαρία Σ. Γ2)
"Δε μου άρεσε το κλάμα που έπεσε στο τέλος αλλά το βιβλίο ήταν πολύ ωραίο." (Δράκος Σφ. Γ2)
"Το βιβλίο αυτό αξίζει να το διαβάσει κανείς. Το μήνυμα που μας δίνει είναι ότι η ζωή είναι πολύ σημαντική και σε πολλές περιπτώσεις σύντομη. Το θέμα είναι πόσα θα μπορέσει να κερδίσει κανείς από αυτήν και τον τρόπο που διαχειρίζεται κάθε στιγμή, όπως ο Όσκαρ που παρόλο που γνώριζε ότι έρχεται το τέλος της ζωής του, το αποδέχτηκε και προσπάθησε να ζήσει τις λίγες μέρες του σαν να έχει ζήσει μία ολόκληρη ζωή." (Πάολα Μ. Γ2)
"Αυτό το βιβλίο μου προκάλεσε ποικίλα συναισθήματα, όπως χαρά, λύπη. Με διασκέδασε τις περισσότερες στιγμές αλλά κάποιες άλλες με στενοχώρησε και ιδιαίτερα στο τέλος. Το μήνυμα που κρύβεται είναι το να ζούμε κάθε στιγμή μας γιατί η ζωή είναι μικρή και δεν ξέρουμε ποτέ τι θα μας τύχει." (Νίκος Π. Γ2)
"Το βιβλίο μου άρεσε γιατί μας δίνει ένα ηθικό δίδαγμα, ότι δηλαδή όσο κι αν σου απομένει λίγος χρόνος ζωής θα πρέπει να ζεις με χαρά και όχι να σε παίρνει από κάτω, παρόλο που είναι δύσκολο να πιστέψεις κάτι τέτοιο. Ο Όσκαρ όμως κατάφερε να βγάλει όλο αυτό από το μυαλό του κι έτσι να φύγει χαρούμενος." (Ανδρέας Κοκ. Γ1)
"Στο βιβλίο αυτό ο Όσκαρ μας περιγράφει τη ζωή του και με τον τρόπο του· μας λέει να πολεμάμε και να είμαστε αισιόδοξοι,να ζούμε την κάθε μέρα σαν να είναι η πρώτη, να μη φοβόμαστε, να παλεύουμε και να αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας, να βάζουμε πείσμα, να σηκωνόμαστε και να είμαστε πιο δυνατοι. Ακόμα μας κάνει να ξανασκεφτούμε τη σχέση μας με το Θεό, να πιστεύουμε σε μία ανώτερη δύναμη που όποτε το χρειαζόμαστε θα είναι εκεί. Εμένα με έκανε να ξανασκεφτώ τη σχέση μου με το Θεό και να την αναθεωρήσω." (Μαριλία Λ. Γ1)
Το βιβλίο ήταν πολύ καλό αν και λίγο καταθλιπτικό στο τέλος. Σε τραβούσε να διαβάσεις της συνέχεια, να γελάσεις σε κάποια αστεία σημεία ή να αναρωτηθείς "γιατί συμβαίνει αυτό" σε κάποια άλλα. Το μήνυμα είναι ότι ό,τι κι αν συμβεί, δεν πρέπει ποτέ να το βάζει κανείς κάτω και να κοιτάζει πίσω αλλά να κρατά ψηλά το κεφάλι χωρίς να νοιάζεται για το τι θα συμβεί. Και ακόμα να μη μετανιώνει κανείς για ό,τι έχει συμβεί αλλά να προσπαθεί να κατακτήσει και να τολμήσει όσα θέλει πάρα πολύ, όπως έκανε ο Όσκαρ με την αγαπημένη του Πέγκυ Μπλου, που τελικά κατάφερε να την κερδίσει." (Βασίλης Αγ. Γ1)
"Αυτό το βιβλίο είναι πολύ ωραίο και μας δίνει το μήνυμα ότι πρέπει να ζήσουμε την κάθε μας μέρα σαν να είναι η τελευταία, να μη δειλιάζουμε σε τίποτα. Αν και ένιωσα θλίψη, όμως μπήκα και σε σκέψεις." (Ειρήνη Μ. Γ2)
"Το μήνυμα που μου έδωσε το βιβλίο είναι ότι ό,τι κι αν σου τύχει στη ζωή πρέπει να την περνάς ευτυχισμένα και με αγαπημένα πρόσωπα. Να μην τα παρατάς." (Έφη Τ. Γ2)
"Αυτό που μου άρεσε ήταν ο τρόπος που ο Όσκαρ αντιμετώπιζε τις δυσκολίες που είχε η αρρώστια του. Μας έκανε με αυτόν τον τρόπο να τον αγαπήσουμε και να μπούμε στη θέση του. Τέλος αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν η αγαθή του ψυχή γεμάτη δύναμη και αγάπη." (Δήμητρα-Μαρία Σ. Γ2)
"Δε μου άρεσε το κλάμα που έπεσε στο τέλος αλλά το βιβλίο ήταν πολύ ωραίο." (Δράκος Σφ. Γ2)
"Το βιβλίο αυτό αξίζει να το διαβάσει κανείς. Το μήνυμα που μας δίνει είναι ότι η ζωή είναι πολύ σημαντική και σε πολλές περιπτώσεις σύντομη. Το θέμα είναι πόσα θα μπορέσει να κερδίσει κανείς από αυτήν και τον τρόπο που διαχειρίζεται κάθε στιγμή, όπως ο Όσκαρ που παρόλο που γνώριζε ότι έρχεται το τέλος της ζωής του, το αποδέχτηκε και προσπάθησε να ζήσει τις λίγες μέρες του σαν να έχει ζήσει μία ολόκληρη ζωή." (Πάολα Μ. Γ2)
"Αυτό το βιβλίο μου προκάλεσε ποικίλα συναισθήματα, όπως χαρά, λύπη. Με διασκέδασε τις περισσότερες στιγμές αλλά κάποιες άλλες με στενοχώρησε και ιδιαίτερα στο τέλος. Το μήνυμα που κρύβεται είναι το να ζούμε κάθε στιγμή μας γιατί η ζωή είναι μικρή και δεν ξέρουμε ποτέ τι θα μας τύχει." (Νίκος Π. Γ2)
"Το βιβλίο μου άρεσε γιατί μας δίνει ένα ηθικό δίδαγμα, ότι δηλαδή όσο κι αν σου απομένει λίγος χρόνος ζωής θα πρέπει να ζεις με χαρά και όχι να σε παίρνει από κάτω, παρόλο που είναι δύσκολο να πιστέψεις κάτι τέτοιο. Ο Όσκαρ όμως κατάφερε να βγάλει όλο αυτό από το μυαλό του κι έτσι να φύγει χαρούμενος." (Ανδρέας Κοκ. Γ1)
"Στο βιβλίο αυτό ο Όσκαρ μας περιγράφει τη ζωή του και με τον τρόπο του· μας λέει να πολεμάμε και να είμαστε αισιόδοξοι,να ζούμε την κάθε μέρα σαν να είναι η πρώτη, να μη φοβόμαστε, να παλεύουμε και να αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας, να βάζουμε πείσμα, να σηκωνόμαστε και να είμαστε πιο δυνατοι. Ακόμα μας κάνει να ξανασκεφτούμε τη σχέση μας με το Θεό, να πιστεύουμε σε μία ανώτερη δύναμη που όποτε το χρειαζόμαστε θα είναι εκεί. Εμένα με έκανε να ξανασκεφτώ τη σχέση μου με το Θεό και να την αναθεωρήσω." (Μαριλία Λ. Γ1)
Το βιβλίο ήταν πολύ καλό αν και λίγο καταθλιπτικό στο τέλος. Σε τραβούσε να διαβάσεις της συνέχεια, να γελάσεις σε κάποια αστεία σημεία ή να αναρωτηθείς "γιατί συμβαίνει αυτό" σε κάποια άλλα. Το μήνυμα είναι ότι ό,τι κι αν συμβεί, δεν πρέπει ποτέ να το βάζει κανείς κάτω και να κοιτάζει πίσω αλλά να κρατά ψηλά το κεφάλι χωρίς να νοιάζεται για το τι θα συμβεί. Και ακόμα να μη μετανιώνει κανείς για ό,τι έχει συμβεί αλλά να προσπαθεί να κατακτήσει και να τολμήσει όσα θέλει πάρα πολύ, όπως έκανε ο Όσκαρ με την αγαπημένη του Πέγκυ Μπλου, που τελικά κατάφερε να την κερδίσει." (Βασίλης Αγ. Γ1)
"Το βιβλίο ήταν καλό και μου άρεσε. Ο Όσκαρ ήξερε πως θα πεθάνει αλλά δεν το έβαλε κάτω· πέρασε όμορφα με την Πέγκυ Μπλου, τη θεία Ροζ, με τα γράμματα στο Θεό. Αν και ήξερε ότι πρόκειται να πεθάνει σε δώδεκα μέρες ήταν πολύ αισιόδοξος και δεν έκλαιγε ή στενοχωριόταν." (Κατερίνα Κ. Γ1)
"Αυτό το βιβλίο είναι πολύ συγκινητικό και εκφράζει ένα σημαντικό νόημα της ζωής, το να μην τα παρατά κανείς ποτέ και να ζει την κάθε του μέρα ξεχωριστά. Αυτό το βλέπουμε από το μικρό Όσκαρ ο οποίος ενώ πάσχει από μία σοβαρή ασθένεια και πρόκειται να πεθάνει μέσα σε δώδεκα μέρες, ζει τη κάθε του μέρα ξεχωριστά. Είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο που αξίζει τον κόπο να το διαβάσει κανείς." (Κώστας Ζ. Γ1) "Το βιβλίο ήταν καταπληκτικό και πολύ συγκινητικό. Ο Όσκαρ ήταν πολύ καλό παιδί, αισιόδοξο και αγαπητό. Ήταν πολύ συγκινητικά τα λόγια του προς το Θεό. " (Ρούλα Β. Γ1) "Το βιβλίο ήταν πολύ συγκινητικό με πολύ βαθύ νόημα. Ο αναγνώστης παίρνει πολλά μηνύματα ζωής με κυριότερο το πώς πρέπει να αντιμετωπίζει σωστά την ιδέα του θανάτου. Ακόμα πρέπει να υπάρχει πάντα αισιοδοξία ακόμα και για τα άσχημα πράγματα και να μην υπάρχει φόβος για το θάνατο, αφού θα συμβεί σε όλους· αντίθετα πρέπει να ζει κανείς τη ζωή ευχάριστα όλες τις μέρες, γιατί κάθε μέρα είναι μοναδική και ξεχωριστή." (Ηρακλής Μ. Γ1) "Το βιβλίο ήταν πάρα πολύ ωραίο, έξυπνο και με πολλά μηνύματα. Ενώ ο δεκάχρονος Όσκαρ ήξερε ότι θα πεθάνει σε δώδεκα μέρες, δεν το έβαλε κάτω αλλά ζούσε στην κλινική σαν να ήταν η μία μέρα δέκα χρόνια. Μιλούσε με το Θεό και του περιέγραφε την κάθε μέρα του. Έτσι πολέμησε το θάνατο με τον καλύτερο τρόπο, περνώντας καλά και χωρίς να φοβηθεί καθόλου." (Βαγγέλης Ζ. Γ1) "Το βιβλίο είναι υπέροχο και συγκινητικό και το προτείνω σε όσους αρέσουν τα βιβλία και έχουν συναισθήματα. Δίνει μηνύματα για τη ζωή όπως το να μη σκάει κανείς για μικρά και ασήμαντα πράγματα και να παραμελεί το παρόν, αλλά να ζει κανείς κάθε δευτερόλεπτο, κάθε λεπτό. Είναι ακόμα αισιόδοξο το μήνυμα της αγάπης από ανθρώπους που είναι πάντα δίπλα μας και μας στηρίζουν, χωρίς να δειλιάζουμε ή να αγχωνόμαστε." (Ανδρέας Καρ. Γ1) "Το βιβλίο ήταν καταπληκτικό για την ιστορία του Όσκαρ αλλά και αισιόδοξο, αφού το μήνυμα που περνάει μέσα από τον Όσκαρ είναι να απολαμβάνει ο καθένας τη ζωή του και να προσπαθεί να κάνει το καλύτερο που μπορεί." (Δημήτρης Κ. Γ1) "Το βιβλίο με τον Όσκαρ μου έκανε εντύπωση με τη θεία Ροζ που προσπαθούσε να του εξηγήσει ότι κάθε λεπτό που περνάει από τη ζωή πρέπει κανείς να το χαίρεται γιατί δε θα το ξαναζήσει." (Γιάννης Μ. Γ1) "Το βιβλίο ήταν πολύ ωραίο. Διαβάζουμε το γράμματα ενός δεκάχρονου παιδιού που έχει καρκίνο και του απομένουν μόνο δώδεκα ημέρες ζωής. Στην ιστορία πρωταγωνιστεί και μία γριά κυρία, η θεία Ροζ, η οποία δείχνει στον Όσκαρ μια άλλη πλευρά της ζωής. Του δείχνει να μην τον νοιάζει ο θάνατος αλλά η ζωή που έχει μπροστά του έστω και για δώδεκα μόνο μέρες. Παίρνουμε ένα μάθημα ζωής, ότι ακόμα κι αν έχουμε λίγο καιρό να ζήσουμε να ζούμε σαν μην υπάρχει αύριο." (Φώτης Κ. Γ1) "Μου άρεσε που ο Όσκαρ άνοιγε την ψυχή του στη θεία Ροζ αλλά και στο Θεό. Ακόμα μου άρεσε η σχέση που είχε με την Πέγκυ Μπλου που την πρόσεχε το βράδυ από τα φαντάσματα." (Ασημένια Γ. Γ1) "Το βιβλίο μου άρεσε γιατί μιλάει για το Θεό και μας δίνει ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα ζωής, ότι ό,τι κι αν αντιμετωπίζουμε δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω και πάντα με αισιοδοξία πρέπει να δίνουμε τις μάχες." (Αγγέλα Μ. Γ1) "Το βιβλίο ήταν πολύ ωραίο και ικανοποίησε πολύ τους μαθητές. Ο συγγραφέας μας εξήγησε ότι όποιος ξέρει ότι πρόκειται να πεθάνει μπορεί να προσπαθήσει να είναι όσο πιο ζωντανός μπορεί τις τελευταίες του στιγμές. 'Ηταν ένα αισιόδοξο βιβλίο και παρόλο που ήταν λυπητερό και με τραγικό τέλος, με το χιούμορ έκανε τους αναγνώστες να ξεχαστούν." (Χάρης Γ. Γ1) "Το βιβλίο μας μιλάει για ένα παιδί που το έλεγαν Όσκαρ και είχε καρκίνο. Με τους γονείς του δεν τα πήγαινε καλά και ευτυχώς που υπήρχε η θεία Ροζ, το κορίτσι του και οι φίλοι του και μαζί τους περνούσε όμορφα." (Γιάννης Δ. Γ1) "Το βιβλίο μου άρεσε πολύ, γιατί αφορά ένα επίκαιρο θέμα στις μέρες μας, που είναι ο καρκίνος. Το μήνυμα που περνάει είναι πως ό,τι και να πάθουμε δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω και να παλεύουμε μέχρι τέλους. Ένιωσα θλίψη, γιατί οι γονείς του όταν έμαθαν ότι πεθαίνει δεν μπόρεσαν να τον αντικρίσουν και δεν τον επισκέπτονταν συχνά, ενώ ένα παιδί με τέτοια αρρώστια χρειάζεται αγάπη, συμπαράσταση και φροντίδα. Ένιωσα όμως χαρά και αισιοδοξία, γιατί παρόλαυτα ο Όσκαρ ζούσε την κάθε μέρα μέχρι να πεθάνει όπως ήθελε. Τελικά θέλω να πω ότι όλοι πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα κάνοντας πράγματα που θέλουμε, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου φέρει η ζωή." (Δέσποινα Ζ.Γ1) |